خواص آویشن ❤️ ضد سرفه گیاهی قوی

خواص آویشن و کاربردهای درمانی آن

خواص آويشن كه در منابع طب سنتي بـه نامهـاي صـعتر، كهليـك اوتي، آبشن و اوشن نامبرده شده، يكي از
جنسهـاي خـانواده نعنا است كه در ايران داراي 18 گونه بـه ثبـت رسـيده اسـت.
آويشنها گياهاني چند سـاله هسـتند كـه بـه اشـكال بوتـه اي، بالشتكي يا كپهاي با فرم افراشته و ارتفاع كمتر از 50 سانتي متر ديده ميشوند.
اين گيـاه بـومي ايـران اسـت و انحصارا در ايران رويش دارد
آویشن دو نوع است؛ آویشن شیرازی و آویشن کوهی که نوع دوم، عطر، تندی، تیزی و قوت بیشتری دارد.
یک نوع شبیه به آن وجود دارد که به اسم کاکوتی معروف است.
آویشن را در تبریز و شهرهای آذربایجان ککلیک اوتی و در همدان آذربه می گویند.
از نظر حکمای طب سنتی، طبیعت آویشن گرم و خشک است.

آویشن، گیاهی از تیره نعناع میباشد که می تواند به جای بعضی داروهای شیمیایی استفاده شود
امروزه فرآورده های دارویی مختلفی از آویشن به شکل قرص، شربت و قطره در ایران وجود دارد که می توانند به عنوان داروی ضد سرفه و خلط آور در دوره سرما خوردگی به کار روند. برگ گیاه آویشن، آثار ضد عفونی کنندگی و ضد سرفه دارد. به علاوه ضد نفخ است و به هضم مواد غذایی کمک می کند. عده ای از افراد نیز از برگ آن، دم کردنی درست می کنند که می تواند در کاهش التهاب دستگاه تنفسی مؤثر باشد

آویشن در احادیث
امام صادق فرمود: چهار چیز است که دیده را جلا می¬دهد و سود دارد و زیانی نمی¬آورد. درباره آنها از امام پرسیدند، فرمود: آویشن و نمک، وقتی با هم باشند و نانخواه و گردو، وقتی با هم باشند. . همچنین فرمودند: آویشن و نمک که چون در بر هم قرار گیرند بادها را از دل برون می¬رانند، انسداد را می گشایند، بلغم را می¬سوزانند، آب را در بدن به جریان درآورند، بوی دهان را خوش می¬سازند، معده را نرمی می دهند، بوهای بد را از دهان ببرند و آلت را سفتی می¬بخشند . امام کاظم فرمود: داروی امیر مومنان آویشن بود، زیرا آویشن برای معده، پرزی همانند پارچه¬های مخمل می¬شود. در روایات آمده است که آویشن معده را می¬پالاید

خواص دارویی آویشن

مقوی معده و اعصاب است و به علت عطر و طعم مطبوعی که دارد یک داروی اشتها آور و هاضم غذاست و مانع ترش شدن غذا در معده می شود.
داروی ضد تشنج است و تعداد زیادی از بیماری های مختلف که ظاهرا هیچ گونه شباهتی با یکدیگر ندارند و همه آنها به علت تشنج رگ ها و ماهیچه های صاف و مجاری داخلی بدن بروز می کنند را معالجه می کند.
گازهای روده را جذب کرده و از بین برده و در درمان نفخ معده و روده ها مؤثر است.
گردش خون را تحریک و جریان آنرا منظم می کند.
هوش و قوه ادراک را زیاد می کند.
اعمال اعضای جنسی را در بدن تحریک و تقویت می کند.
در درمان بیماری های ریوی، زکام، برونشیت، آسم، گریپ، سیاه سرفه و آنژین مفید بوده و خلط آور خوبی است.

نتايج اثربخشي اين گياه بر بيمـاران مبتلا به سندروم روده تحريك پذير طي دو مطالعـه كارآزمـايي باليني بيانگر اين بوده كه علايم شايعي نظير شدت درد شكمي، نفخ، اسهال و يبوست در گروه دريافـت كننـده دارو بـه ميـزان معنيداري كاهش يافته است

اثر ضد نفخ (روغـن فـرار) و رفـع علايم سرماخوردگي (بخور) اين گياه گزارش شده است
داروهاي مصوب موجود در بازار دارويي ايران كـه متشـكل از پودر، روغن فرار و يا تنتور حاصـل از سرشـاخههـاي هـوايي گونههاي مختلف جنس آويشن، به صورت مجزا و يـا تركيـب با ساير فراوردههاي گياهي(مانند روغن فرار نعنا، اكـاليپتوس و يا پودر اكاليپتوس، انيسون، رازيانه و نعنـا)، عرضـه مـيشـوند، بـراي برطـرف كـردن نشـانههـاي سـرماخوردگي، برونشـيت، لارنژيت، سرفه، خلط آور و احتقان بينـي مـورد اسـتفاده قـرار ميگيرند.

برای مصرف روزانه آویشن
ده تا پانزده گرم آویشن را در یک لیتر آب جوشانده دم کرده و پنج تا شش فنجان آن را در روز تناول کنید؛ دم کرده رقیق آویشن را می توان جانشین چای صبح و عصر کرد و آن را با عسل شیرین کرده و خورد

دم کرده آویشن شیرازی و پونه کوهی

این نوشیدنی برای فصل پاییز و زمستان ( برای پیشگیری از کرونا ) مناسب بوده و خاصیت ضد عفونی دارد. برای سرما خوردگی و درد های پریود بسیار مفید است
پونه 1 قاشق غذا خوری، آویشن 1 قاشق غذا خوری، عسل 2 قاشق مربا خوری در هر لیوان، آب جوش 3 لیوان.
پونه و آویشن را بشویید و همرا با آب جوش در قوری
چینی بریزید و به مدت 30 دقیقه روی حرارت ملایم دم کنید. سپس دم کرده را در یک لیوان و یا فنجان بزرگ بریزید، عسل را به آن بیفزایید و هم بزنید تا کاملا حل شود. حال به آرامی آن را میل کنید

برای خرید آویشن به صورت آنلاین اینجا کلیک کنید (ارسال به سراسر کشور)

خواص آویشن در جامع ترین کتاب طب گیاهی کتاب تحفه حکیم مؤمن

در کتب قدیم بخصوص در تحفه حکیم مؤمن نیزخواش آویشن دیده می شود که عیناً با توضیحاتی در پرانتز نقل می کنیم:
محلل الریاح {(نفخ معده و روده ها را از بین می برد)}؛ مشهی غذا {(اشتها آور)}؛ مهبی {(قوه باه را زیاد می کند)}؛ منقّی ریه و معده و جگر و امعاء از رطوبات بلغم {(ترشحات مخاط: یعنی، موکوس را از سطح مخاطی ریه، معده، جگر و امعاء پاک می کند و به همین جهت، همان طور که گفتیم در گریپ، سرفه برونشیت، سیاه سرفه و … مفید واقع می شود)}.
مسکّن وجع دندان؛ مسکّن ورک {(استخوان و مفصل تهی گاه)}؛ مسکن وجع مثانه و رحم مدر بول {(ادرار آور است)}؛ مدر حیض {(در بانوانی که قاعده شان قطع شده است، مؤثر واقع می شود)}؛ خوردن آن با آب انجیر جهت ربو {(آسم)} و سرفه نافع است و با انجیر خشک عرق آورد {(معرق است)} و رنگ رو را نیکو گرداند.
رافع قولنج بلغمی و ریحی است {(قولنج ها به علت تشنج بروز می کنند و آویشن، قولنج، یعنی، تشنج را برطرف می کند پس به نوعی آنتی اسپاسمودیک است)}؛ با آب کرفس جهت تفتیت حصات {(خرد شدن سنگ)} و عسرالبول؛ مضغ {(جویدن)} آن تسکین درد دندان؛ با اطعمه غلیظ باعث خوشبویی و سرعت انحدار {(گذشتن غذا)} و زیادتی لذت و لطافت است

مانند هریسه گندم {(حلیم)} و باقلا و عدس و کله پاچه و گوشت گوساله و مانند آن ها {(توضیح آنکه غذاهای ثقیل، مانند حلیم، باقلا، عدس، کله پاچه و گوشت گوساله را برای اینکه زود هضم و از معده داخل روده ها شود و نیز گازها و نفخ حاصل از آن دفع گردد، به آن ها آویشن کوبیده را مانند ادویه اضافه می کردند. امروز هم در اروپا به عنوان ادویه معمول است)}؛ محلل ریاح و نفخ حاصله از غذاها؛ ضماد آن با عسل جهت عرق النسا و وجع ورک.

هشدار:

دیدگاه طب ایرانی نیز این دارو گیاهی، قاعده آور خوبی است و در بانوانی که قاعدگی آنان بند آمده تجویز میشود وبه همین دلیل درزنان باردار باید با احتیاط مصرف شود .
در خوردن آویشن نباید زیاده‌روی کرد زیرا باعث بروز آلبومین در ادرار می‌شود.